
ฝึกโยคะยืดได้แค่ไหน? เข้าใจข้อจำกัดของร่างกาย เพื่อการฟื้นฟูร่างกาย ที่ปลอดภัยและยั่งยืน
หลายคนที่เริ่มฝึกโยคะมักคิดว่า “ยิ่งยืดได้มาก ยิ่งดี” หรือเชื่อว่า “หากรู้สึกตึงมากขึ้น หมายความว่ากำลังพัฒนา” แต่แท้จริงแล้ว แนวคิดนี้อาจนำไปสู่การบาดเจ็บ และส่งผลเสียต่อร่างกายในระยะยาว
ร่างกายมีขีดจำกัดในการยืดเหยียด ไม่ใช่เพียงกล้ามเนื้อเท่านั้น แต่ยังรวมถึงพังผืด (fascia) เอ็น (ligaments) เส้นเลือด และเส้นประสาท ซึ่งแต่ละโครงสร้างมีค่าความแข็ง และความยืดหยุ่นที่แตกต่างกัน
การยืดจนเกินขีดจำกัดของแต่ละโครงสร้างอาจทำให้เกิด micro-tears หรือการฉีกขาดระดับจุลภาค ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของอาการบาดเจ็บสะสม
“แล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าการยืดของเรานั้น อยู่ในขอบเขตที่ปลอดภัย?”
ในศาสตร์ของการเคลื่อนไหว ร่างกายสามารถตอบสนองต่อแรงยืดได้ในลักษณะต่าง ๆ ซึ่งอธิบายผ่าน Stress-Strain Curve หรือเส้นโค้งของแรงตึงและการเปลี่ยนแปลงของเนื้อเยื่อ ซึ่งแบ่งออกเป็น 7 ระยะ ได้แก่
1.Toe Region – ช่วงแรกของการยืด เมื่อเริ่มออกแรง เนื้อเยื่อจะเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อย และยังไม่ถึงจุดที่เกิดแรงต้าน
2.Elastic Region – ช่วงที่เนื้อเยื่อยืดได้โดยไม่มีความเสียหาย สามารถคืนรูปกลับมาได้
3.Elastic Limit – ขีดจำกัดสุดท้ายที่เนื้อเยื่อยังสามารถกลับคืนสู่สภาพเดิมได้
4.Plastic Region – ช่วงที่เนื้อเยื่อเริ่มเสียรูป หากเลยจุดนี้ไป ร่างกายจะไม่สามารถฟื้นตัวได้เต็มที่
5.Ultimate Stress – จุดที่เริ่มมีความเจ็บปวด หากฝืนต่ออาจเกิดการฉีกขาด
6.Necking – ช่วงที่เนื้อเยื่อเสียหายรุนแรง และเสี่ยงต่อการฉีกขาด
7.Failure Point – จุดที่เนื้อเยื่อขาดเสียหายอย่างสมบูรณ์
“โยคะไม่ใช่แค่การยืดเหยียด แต่คือการสร้างสมดุลให้ร่างกาย”
ในการฝึกโยคะเพื่อการฟื้นฟู (Rehabilitation Yoga) เป้าหมายไม่ใช่การทำให้ร่างกายยืดได้มากที่สุด แต่คือการสร้างสมดุลระหว่าง ความยืดหยุ่น (Flexibility) และ ความแข็งแรง (Strength)
การยืดเหยียดเพียงอย่างเดียว โดยไม่มีแรงต้าน อาจทำให้กล้ามเนื้อ และข้อต่อสูญเสียความมั่นคง (Joint Instability) ซึ่งอาจนำไปสู่ปัญหาการเคลื่อนไหวและอาการบาดเจ็บในระยะยาว
“แล้วควรฝึกอย่างไรให้ปลอดภัยและได้ผลลัพธ์ที่ดีที่สุด?”
ฝึกอย่างมีสติ รับรู้ความรู้สึกของร่างกาย (Body Awareness) ขณะที่ฝึกโยคะ ให้สังเกตความรู้สึกของร่างกายเป็นสิ่งสำคัญ การยืดที่ดีควร ตึงพอดี แต่ไม่เจ็บ (Pain-Free Stretching)
-หากรู้สึกยืดแบบสบาย ๆ และผ่อนคลาย → อยู่ใน Elastic Region ปลอดภัย
-หากรู้สึกตึง แต่ยังไม่มีอาการเจ็บ → อยู่ใน Elastic Limit ให้หยุดอยู่ตรงนี้
-หากรู้สึกเจ็บแปลบหรือชา → เข้าสู่ Plastic Region หรืออาจเลยไปถึง Ultimate Stress ควรหยุดทันที

การฝึกโยคะเพื่อสุขภาพที่ดี นั้นมีองค์ประกอบดังนี้
– การฝึกความแข็งแรง เพื่อรองรับข้อต่อและลดความเสี่ยงในการบาดเจ็บ
-การฝึกความยืดหยุ่น เพื่อการเคลื่อนไหวร่างกายที่คล่องตัว
-การฝึกการทรงตัว เพื่อป้องกันอาการบาดเจ็บจากการเสียสมดุล
-การฝึกการหายใจ เพื่อช่วยให้ร่างกายผ่อนคลาย และลดแรงตึงของกล้ามเนื้อ
ที่สำคัญไม่ควรเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น
ร่างกายของแต่ละคน มีขีดจำกัดที่แตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายอย่าง เช่น อายุ พฤติกรรมการใช้ชีวิตและอาการบาดเจ็บในอดีต
วันนี้เราทำได้มาก วันพรุ่งนี้อาจทำได้น้อยลงเป็นเรื่องปกติ อย่าฝืนร่างกายเพื่อให้ได้เพียงท่าที่สวยงาม เพราะสิ่งสำคัญกว่าคือ การฝึกที่ปลอดภัยและยั่งยืน
การฝึกโยคะ ไม่ใช่การพาตัวเองไปจุดที่ยืดได้มากที่สุด แต่คือการเรียนรู้ร่างกายตัวเอง ให้เกิดการยอมรับตัวเอง
ขอให้ทุกคนมีความสุขกับการฝึกโยคะ ฝึกอย่างเมตตาและรักตัวเองนะครับ
ครูหลง![]()
Renew Studio
